The Single Best Strategy To Use For เศรษฐกิจไทยครึ่งปีหลัง
The Single Best Strategy To Use For เศรษฐกิจไทยครึ่งปีหลัง
Blog Article
วีระยุทธ กาญจน์ชูฉัตร เสนอทุนนิยมให้เป็น ‘grand tactic’ ใหม่ของประเทศไทย
เตรียมมาตรการช่วยเหลือและเยียวยาผู้ประกอบการและแรงงานที่ได้รับผลกระทบ
“แน่นอนประเทศไทยเราพยายามสู้เต็มที่ อยู่นิ่งไม่ได้ แข่งขันทุกทาง จากเดิมที่เคยใช้กลยุทธ์คุณภาพก็เริ่มต้านเรื่องราคาไม่ไหว เพราะผู้บริโภคไม่มั่นใจเงินในกระเป๋าตัวเอง ฉะนั้นจึงละทิ้งเรื่องคุณภาพหันมาสนใจราคามากกว่า ถือเป็นเรื่องที่น่ากลัว มากในภาวะเศรษฐกิจปีนี้”
ในเรื่องนโยบาย รัฐบาลกับ ธปท. มีความต้องการและวัตถุประสงค์เชิงนโยบายไม่เหมือนกัน ธปท. เน้นรักษาเสถียรภาพระยะยาว และไม่ใช่แค่เรื่องราคาหรือเงินเฟ้อ แต่เป็นศักยภาพของสถาบันการเงิน นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้หนี้ครัวเรือนมีน้ำหนักในการพิจารณาของ ธปท. มาก อย่างน้อยสมัยที่ผมยังอยู่
ผ่านแอปพลิเคชันต่างๆ ที่คุณสะดวกหรือใช้งานอยู่แล้วได้เลย
ถ้ามุมมองเศรษฐกิจระหว่างรัฐบาลกับ ธปท. ไม่ตรงกัน หรือแม้แต่นโยบายการเงินกับการคลังไม่สอดคล้องกัน เราจะมีปัญหาเศรษฐกิจในภาพรวมไหม
อัตราดอกเบี้ยและค่าธรรมเนียม site web อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ
การดูแลการผลิตภาคเกษตรและรายได้เกษตรกร
บมจ. เอสซีบี เอกซ์ บลจ. ไทยพาณิชย์ บล. อินโนเวสท์ เอกซ์ บจ. ไทยพาณิชย์ โพรเทค บจ. อบาคัส ดิจิทัล บล. ไทยพาณิชย์ จูเลียส แบร์ บจ.
) มองในภาพรวม เศรษฐกิจในอนาคตจะเริ่มดีขึ้นจึงไม่ได้ลดดอกเบี้ย แต่ภาวะปัจจุบันตอนนี้ที่ทั้งธุรกิจทั้งประชาชนเดือดร้อน ก็อาจต้องประเมินการลดดอกเบี้ย ซึ่งจะต้องลงในอัตราที่เท่ากัน เพื่อให้ประโยชน์อย่างเท่าเทียมกัน”
“ดังนั้น ผมอยากจะขอเตือนให้ภาคเอกชน ภาคอุตสาหกรรม และภาคธุรกิจต่างๆ เตรียมตัวรองรับผลกระทบที่เกิดขึ้นจากความผันผวนทางการค้าและเศรษฐกิจโลกในช่วงถัดไป ส่วนภาคประชาชนขอให้เตรียมความพร้อมการใช้จ่ายประจำวันให้รอบคอบมากขึ้น เพื่อให้ผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปให้ได้”
บริการการค้าต่างประเทศทั้งหมด บริการ
เต็มที่กับบทความและสื่อสร้างสรรค์ที่จัดมาให้แบบรู้ใจที่สุด
เรื่องที่สองคือการปรับโครงสร้าง ที่แม้จะเห็นผลช้า แต่ต้องยิ่งทำให้เร็ว ผมว่าเราต้องปรับโครงสร้างหลายเรื่อง อย่างเรื่องที่ว่าเราไม่ได้ลงทุนและไม่มีอุตสาหกรรมเพราะต้องใช้เทคโนโลยีสูง คำถามคือเรามีเทคโนโลยีนั้นไหม ถ้าไม่มีเรานำเข้าได้ไหม ที่สำคัญกว่านั้นคือเรามีทรัพยากรบุคคลที่มีความรู้ความสามารถเพียงพอที่จะทำงานควบคู่กับเทคโนโลยีใหม่นั้นได้หรือไม่